opozycja radykalna
Encyklopedia PWN
polityk rosyjski, prezydent Rosji.
działacz i pisarz polityczny, organizator nauki i oświaty, filozof, ksiądz.
ros. działaczka rewolucyjna, dyplomatka;
komunizm
ideologia postulująca równość i wspólnotę w organizacji życia społecznego oraz racjonalność w kierowaniu życiem gospodarczym, głosząca nieuchronność upadku kapitalizmu i potrzebę działań dla osiągnięcia tego celu; w teorii marksistowskiej najwyższa, bezklasowa forma organizacji społecznej, następująca po kapitalizmie; ruch społeczny i polityczny wywodzący się z ideologii marksistowskiej, ukształtowany w wyniku rozłamu socjaldemokracji; w niemarksistowskiej teorii społecznej i w języku potocznym — ustrój społeczny w państwach rządzonych przez partie komunistyczne; w państwach komunistycznych określany również mianem socjalizmu realnego.
[łac. communis ‘wspólny’, ‘powszechny’],
radykalna partia o orientacji niepodległościowej, zał. VIII–IX 1979 w Warszawie.
Konstytucja 3 maja, oficjalnie Ustawa rządowa,
pierwsza w Europie, druga w świecie (po Konstytucji Stanów Zjednoczonych) ustawa zasadnicza, uchwalona w atmosferze zamachu stanu 3 V 1791 przez Sejm Czteroletni;
